Artystyczna biografia Abrahama Ostrzegi rozpoczyna się jak bajka z żydowskiego sztela. Przyszły rzeźbiarz przyszedł na świat w tradycyjnej rodzinie żydowskiej w położonym na wschód Warszawy Okuniewie. Jego ojciec "trochę malował, wycinał zdobne lwami i lampartami tablice z tekstami modlitewnymi do domów nauki". Początkowo podobnie jak Henryk Kuna Ostrzega kształcił się na rabina. Wiadomo, że jako nastolatek rzeźbił figurki w drewnie i kilka z nich posłał do jerozolimskiej szkoły artystycznej "Bezalel". Boris Schatz, kierownik szkoły zareagował na nie entuzjastycznie, zaproponował Ostrzedze stypendium i chciał ściągnąć go do Palestyny. Przez nalegania Henryka Kuny z wyjazdu nic nie wyszło i w 1912 Ostrzega rozpoczął studia w jego pracowni. Trzy lata później studiował u Edwarda Wittiga. Wystawiać zaczął jednak jeszcze przed rozpoczęciem formalnej edukacji. W 1910 roku można było oglądać duży zespół jego prac w Zachęcie, w której, aż do 1939 roku regularnie prezentował swoje kompozycje. Ostrzega był również związany z żydowskimi organizacjami artystycznymi i życiem artystycznym. Współpracował z Związkiem Literatów Żydowskich w Warszawie, współtworzył Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk. Ważnym polem aktywności rzeźbiarza była rzeźba sepulkralna. Na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie zachowało się ponad 60 prac Ostrzegi, które w twórczy sposób rozwijają tradycyjne macewy i nadają im charakterystyczną modernistyczną formę. W nagrobkach artysta nawiązywał niekiedy do sztuki Mezopotamii i Egiptu, częściej to tradycyjnej europejskiej ikonografii żałoby. Nowatorskie i ekspresjonistyczne formy oraz łamanie tradycyjnego zakazu figuracji sprawiły, że Ostrzega w kręgach postępowych żydów zdobył uznan ie, ale naraził się na wrogość ortodoksów. Artystę wielokrotnie zmuszano do zmiany już wykonanych nagrobków i uszkadzano jego dzieła. Oprócz sarkofagów i rzeźb wolnostojących, które przetrwały wojnę, artysta jest znany ze swoich projektów pomnikowych (m.in. pomniku Ludwika Zamenhoffa dla Białegostoku). W latach 30. wraz z Władysławem Weintraubem, prowadził Atelier Zdobnictwa Artystycznego przy ul. Mylnej 9a. W czasie wojny Ostrzega przebywał w getcie. Początkowo pracował jako dekorator w sali recepcyjnej gmachu Gminy Żydowskiej. Później, z grupą innych żydowskich artystów pracował w założonej przez Władysława Weintrauba fabryce wyrabiającej osełki. Zginął w Treblince w sierpniu 1942.