O tożsamości w czasie i przestrzeni

Tożsamość osobowości już od początków sztuk plastycznych wyobrażano głównie pośrednictwem portretu. Były to posągi egipskich faraonów, jak również portrety panujących królów w ciągu całej historii europejskej, praktycznie aż  do portretów współczesnych głów politycznych czy też osobowości popularnych. I to jest chyba najważniejszy powód, dlaczego wybrałem właśnie fotografię portretową na wyrażenie mojego tematu.

O myszach i ludziach

Parę lat temu byłem “właścicielem“ dwóch „fotograficznych“ Czarno-Białych - „B / W“ myszy.  On był czarny, ona biała.  Po dwóch  tygodniach się rozrosły o dalszych siedem - całą skalę koloru siwej (dwie białe, trzy siwe, dwie czarne). Biała MONDAY prawie przez cały czas zamieszkiwała w rękawiczce, którą nosiłem w lewej kieszeni mojej koszuli. Ciekawe było obserwować, pozwolę sobie powiedzieć, wręcz osobiste różnice między nimi - między MONDAY a jej rodzenstwem, matką i ojcem, a póżniej kiedy przybyły dalsze - młodszymi i starszymi bracmi i siostrami. Wtedy dostałem pomysł zrobić wielkie portrety głów myszy, na pewno różnice między nimi były by widoczne.  W końcu, gdyby nas na przykład  zebra lub ktoś z innej planety zobaczyli nagich, prawdopodobnie by nie zauważyli większych różnic  za wyjątkiem koloru skóry, włosów, itp. Dopiero po bardziej uważnym spojrzeniu zauważyliby różnice płci czy wieku.

O kurach

Chciałem fotografować portrety czegoś, co ludzie powszechnie   spostrzegają  jako obiekt, który nie ma  własną tożsamość, lecz w rzeczywistości nie musi tak być. Fotografowanie myszy wydawało mi się już trochę sztuczne, zdecydowałem się fotografować kury i koguty, u których nie ma wątpliwości, że z punktu widzenia człowieka, który ich hoduje, mają pewne swojskie cechy, własną tożsamość. Większość ludzi widzi ich tylko na talerzu lub w telewizji jako potrawę dla rodu ludzkiego.