Z zawodu architekt, tworzył fotomontaże. Od wielu lat wymieniany w publikacjach w kraju i na świecie (obok Witkacego, Hillera czy Podsadeckiego) jako jeden z najważniejszych twórców polskiej awangardy miedzywojennej. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej (1922-1928). Do 1939 r. pracował we Lwowie jako architekt i konserwator zabytków. Współzałożyciel grupy Artes (1929). Pierwsze zdjęcia i montaże powstawały od 1926 r., lecz artysta nie ujawniał ich. Podczas wojny zajmował się ratowaniem zabytków sztuki we Lwowie. Po wojnie zamieszkał we Wrocławiu, gdzie pracował jako konserwator zabytków. W latach 1948-1949 stworzył cykl dwudziestu jeden fotomontaży. Część z nich przedstawił we Wrocławskim Towarzystwie Fotograficznym (1948). W kolejnych cyklach (z 1955 r. i początku lat 70.) w jego pracach pojawił się repertuar znanych już wcześniej motywów rzeźbiarskich i architektonicznych, wzbogacony o koronki i kryształy czy elementy floralne, z których artysta budował stłoczone, zamknięte kompozycje. W 1975 r. w Muzeum Narodowym we Wrocławiu odbyła się retrospektywna wystawa jego fotomontaży. Prace w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu i Muzeum Sztuki w Łodzi.