“Moje meble rzadko, jeśli w ogóle, pojawiały się w wyniku profesjonalnego projektowania. Prawie bez wyjątku tworzyłem je w połączeniu z projektami architektonicznymi...” podkreślał Alvar Aalto. Hugo Alvar Hendrik Aalto urodzony 03 lutego 1898 roku w Kuortane- Finlandia. Studiował architekturę w helsińskiej Wyższej Szkole Technicznej ( obecnie Politechnika), którą ukończył w 1921 roku. W 1923 założył własne biuro architektoniczne: ALVAR AALTO BIURO ARCHITEKTURY I SZTUKI MONUMENTALNEJ. Tu poznał swą przyszłą żonę Aino Marsino, z którą rozpoczął karierę projektanta i architekta o międzynarodowej sławie. Przenosi biuro do Turku (1927-1933), potem do Helsinek (1933-1976). Wraz z żoną wiele podróżował po Europie i dzięki tym podróżom, krąg ich znajomych powiększył się znacznie o elitę designu Europy jak Le Corbusiera, Johannesa Duikera, Laszlo Moholy-Nagya, Waltera Gropiusa czy Karla Mosera. Z żoną Aino rozpoczyna eksperymenty z giętym drewnem i sklejką, prowadzone wspólnie z producentem mebli Otto Korhonen. Rezultatem jest innowacyjne krzesło Paimio NO.41 (1931-1932) powstałe przy projekcie sanatorium w Paimio, następnie Fotel NO.31(1932) i stołek na trzech nogach model NO.60 wykorzystany w Bibliotece w Viipuri, który jak stwierdził Alvar Aalto miał być sprzedany tysiącom ludzi. Pomylił się jednak, gdyż kupiły go miliony! Wynalazkiem Aalto była noga do krzesła lub stołu w kształcie litery L wykonana z laminowanego, giętego drewna, która On sam nazwał “ młodszą siostrą filara” i na którą uzyskał międzynarodowy patent. Później pojawiła się noga w kształcie Y ( ukośnie przepiłowana noga w kształcie L) wykorzystana do szklanych stołów, a w 1954 dochodzi kształt X. Sukces sprzedaży zaprojektowanych przez niego mebli doprowadził do założenia manufaktury mebli o nazwie “ Artek” w 1935 roku. Głównym zadaniem firmy, której linia produkcyjna została zorganizowana przez żonę Aalto, Aino, było wprowadzenie na rynek produktów użytkowych zaprojektowanych przez małżeństwo Aalto. Oboje projektowali zarówno razem jak i osobno inne jeszcze rzeczy np. szklane przedmioty, oświetlenie, tkaniny, elementy małej architektury. Najsłynniejszy wazon SAVOY(1937), zaprojektowany na światowa wystawę w Paryżu. Falista linia tego wazonu zastosowana została na suficie biblioteki w Viipuri jak i w basenie willi Mairea. Przez cały ten czas realizowane były jego projekty architektoniczne. W dziełach Alvara Aalto wzornictwo i architektura są nierozdzielne. Często trudne- a nawet niemożliwe- jest wytyczenie granicy pomiędzy nimi. Zostaje uhonorowany wieloma nagrodami za projekty; Zapraszany do największych uczelni na wykłady( Stany Zjednoczone Cambridge , Szwajcaria, Anglia) otrzymuje doktoraty honoris causa. Jego dzieła architektury można podziwiać nie tylko w Finlandii, ale także we Francji, Berlinie, Bremen, Stanach Zjednoczonych. Jego wystawy podziwiał cały świat. Umiera 11 maja 1976 roku w Helsinkach Do dziś Fundacja Alvar Aalto mieści się w pracowni w Tiilimaki, a jego dom przy Riihitie otwarty jest dla publiczności jako muzeum.