Anna Łącka-Offmańska studiowała w latach 90-tych XIX w. w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona (Gerson narysował jej portret). W 1898 roku wraz z mężem została zesłana do Saratowa nad Wołgą, gdzie mieszkała do 1900 r. Po powrocie z zesłania mieszkała najpierw w Krakowie, później w Płońsku, czas I wojny światowej spędziła w Zakopanem. Osiadła wraz z rodziną na stałe w Warszawie, gdzie pracowała jako nauczycielka rysunków w szkołach średnich, a także udzielała prywatnych lekcji. Wystawiała swoje obrazy w Warszawie w Salonie Krywulta i Zachęcie, kilkakrotnie przesyłała swoje prace na wystawy do Paryża. Malowała pejzaże ze wschodnich krańców europejskiej Rosji, z okolic podtatrzańskich, studia portretowe, kwiaty. Zajmowała się także rzeźbą.