Urodził się w 1833 roku w Uborkach koło Mińska, zmarł w 1900 roku w Petersburgu. W 1850 roku rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. W 1854 roku zdobył wielki złoty medal i tytuł "kłassnyj chudożnik" I stopnia za "Widok z natury posiadłości hrabiego Kuszelewa-Bezborodki Krasnopolce, w guberni pskowskiej". W latach 1858-1860 przebywał za granicą jako stypendysta. W tych latach wystawiał w Genewie, Rzymie, Paryżu i Londynie. W 1867 na Powszechnej Wystawie w Paryżu eksponował obraz "Modląca się staruszka" (za który m.in. w 1861 roku otrzymał tytuł akademika). Brał również udział w wystawach powszechnych w Londynie (1872) Wiedniu (1873), Filadelfii (1876), Paryżu (1878). Malował głównie pejzaże, lecz ważną rolę w jego twórczości zajmuje również portret. Pracował w Szkole Rysunku Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Petersburgu.