Bolesław Kupiec, urodzony w 1913 w Poroninie, ukończył Państwową Szkołę Przemysłu Drzewnego w 1932. Jego kolegą ze szkolnej ławki był Antoni Kenar. Rzeźbiarz wywodził się ze środowiska podhalańskiego i od dziecka przywykł do pracy w drewnie, co zdecydowanie wpłynęło na podjęcie decyzji o wstąpieniu do szkoły. Od początku wojny rodzina rzeźbiarza zaangażowała się w konspirację, przeprowadzając polskich żołnierzy przez tzw. zieloną granicę. Bracia zostali aresztowani przez Gestapo i trafili w 1940 roku do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Bolesław Kupiec, który w chwili aresztowania miał 27 lat, znalazł się w obozowej rzeźbiarni. Świadkowie wspominali wielką życzliwość braci - opiekowali się więźniami i często wyręczali ich w pracy. Jednym ze współwięźniów, z którym zetknęli się bracia Kupcowie, był rzeźbiarz Xawery Dunikowski. Z tego czasu znana jest rzeźba Bolesława zwana "Matką Bożą zza drutów". Wiąże się z nią tragiczna historia przekazania więziennego grypsu, który był przyczyną śmierci artysty.