Cezary Dybowski – Warszawa

Fotografuje od 1968 r., od 1979 zawodowo. Zaczynał jako uczeń w Zakładzie Fotograficznym Lecha Grobelnego, po uzyskaniu uprawnień rozpoczął własną działalność w rzemiośle fotograficznym. Współpracował z prasą młodzieżową i kulturalną („Na Przełaj”, „Walka Młodych”, „Radar”). W 1998 r. został członkiem Związku Polskich Fotografików Przyrodniczych, w 2002 r. zaproszono go w szeregi Cieszyńskiego Towarzystwa Fotograficznego. Był pomysłodawcą, założycielem i pierwszym prezesem Stowarzyszenia Mazowieckie Towarzystwo Fotograficzne. Wymyślił oraz powołał do życia Biuletyn Fotograficzny „Foto Café”, którego był redaktorem naczelnym. Od 1999 r. jest animatorem ruchu fotograficznego i popularyzatorem sztuki fotografii, w szczególności wykorzystując do tych celów internet. Organizował plenery fotograficzne, w tym słynne Plenery Prawdy, których charakter określano jako edukacyjny. M.in. o tej jego działalności dr Wojciech Bobrowicz z UMCS napisał pracę doktorską, wydaną w 2006 r. w formie książki pt. „Internet, kultura, edukacja”. W 2000 r. współpracował przy tworzeniu nowej formuły miesięcznika „Foto”. Z jego inicjatywy powstał „Biuletyn pl.rec.foto”, redagowany przez uczestników internetowej grupy dyskusyjnej. W 2006 r. założył Polskie Wydawnictwo Fotograficzne, które zajęło się wydawaniem cennych książek z dziedziny fotografii (np. Witolda Dederki).
Fotografuje głównie aparatem wielkoformatowym 4x5 cala, sporadycznie 6x7, prawie wyłącznie w technice czarno-białej. Uważa, że dojrzałość w fotografii nie polega na zrobieniu dobrego zdjęcia, ale na umiejętności powstrzymania się od zrobienia złego. W fotografii (i w sztuce w ogóle) interesuje go przede wszystkim kompozycja.

„Aparat fotograficzny jest narzędziem; takim samym, jak łyżka czy młotek. Do jedzenia zupy używam łyżki; analogicznie postępuję w fotografii - dobieram sprzęt do efektu, który chcę uzyskać. Zaczyna być źle, gdy ktoś chce jeść zupę młotkiem.” /Cezary Dybowski/