Isaac de Moucheron pochodził z rodziny o wielkich tradycjach artystycznych. Jego dziad, Balthasar, był francuskim malarzem z Normandii, który przeniósł się na północ, do Middelburga i Emden. Tu poślubił Cornelię van Broeckhoven, również malarkę. Ich syn, Frederick (1633 - 1686) odbył podróż do Francji, odwiedził Antwerpię i przypuszczalnie Włochy, a po powrocie osiadł w Amsterdamie. Był bardzo wziętym malarzem modnych pejzaży italianizujących w stylu Jana Botha. Isaac był uczniem swego ojca, ale uległ też wpływom sztuki malarskiej Jana Glaubera (1646 - 1726/28) i Alberta Meyeringha (1645-1714). W latach 1694 - 1697 Isaac przebywał we Włoszech, gdzie wstąpił do niderlandzkiego bractwa malarzy zwanego "de Bentvueghels" z pseudonimem Ordonanza (ze względu na swą wielką biegłość w kompozycji). W Rzymie uległ wpływom sztuki Gasparda Dugheta (1615 - 1675), zapewne znane mu były też ryciny Pietro Testy (1611-1650). Po powrocie do kraju w roku 1697 osiadł w rodzinnym Amsterdamie. Isaac de Moucheron był bardzo cenionym malarzem plafonów oraz dekoracyjnych zestawów pejzaży, które zdobiły ściany domów notabli w Amsterdamie. Malował również weduty, pejzaże parkowe, zamki i pałace, Rzymskie ruiny ożywione postaciami które często malowali w jego pejzażach inni artyści, np. Gerard de Lairesse (1641-1711), Jacob de Witt (1695-1754), Nicolaes Verkolje (1673-1746). Dzieła Isaaca znajdują się w muzeach w Amsterdamie, Augsburgu, Cambridge, Dreźnie, Dublinie, Florencji, Kassel, Kopenhadze, Lejdzie, Nowym Jorku, Rydze, Schwerinie, Warszawie.