Edmund Kanoldt studiował malarstwo u Friedricha Prellera Starszego w Weimarze. To właśnie Preller zaszczepił mu typowe dla szkoły drezdeńskiej, a wywodzące jeszcze z czasów Caspara Davia Friedricha, zainteresowanie pejzażem. Kanoldt edukację kontynuował w Rzymie u Heinricha Drebera, który także kształcił się wcześniej w Dreźnie). Jeździł na plenery do położonego na wschód od Rzymu górskiego miasteczka Olevano Romano. W 1874 roku wrócił do Niemiec i zamieszkał w Karlsruhe. Tam żywo włączył się w życie artystyczne i dużo wystawiał. Malował głównie poetyckie pejzaże ze sztafażem. Jego obrazy często ilustrowały epizody literackie i mitologiczne. Płótna Kanoldta realizowały zazwyczaj akademicką formułę pejzażu heroicznego, co pozwoliło artyście nie tylko odnieść znaczący sukces, ale także zdecydowało o rozpowszechnianiu jego płócien w formie graficznych reprodukcji. Jego syn, Alexander Kanoldt (1881-1939), również został malarzem.