Kształciła się w warszawskiej Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet Miłosza Kotarbińskiego (1903-1905, 1906/7, 1910/11). W latach 1911/12 kontynuowała studia w Paryżu w Académie Ranson i Académie Colarossi, po czym odbyła podróż do Włoch. Po powrocie była asystentką Kotarbińskiego, prawdopodobnie w Szkole Rysunkowej (1912-1914). W latach 1915-1939 prowadziła w Warszawie własną Szkołę Rysunku i Malarstwa. Po II wojnie przeprowadziła się do Torunia, gdzie pracowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. M. Kopernika. Malowała martwe natury, kwiaty, portrety i pejzaże. Jej przedwojenny dorobek uległ zniszczeniu podczas powstania warszawskiego. Wystawiała swe obrazy w TZSP w Warszawie (1913,1916, 1918, 1921, 1922, 1923, 1929, 1934), Toruniu (1946-1949, 1953, 1955), Olsztynie, Grudziądzu, Poznaniu, Warszawie, Bydgoszczy. W roku 1956 w Toruniu odbyła się jej wystawa pośmiertna. Kossowska zajmowała się także sztuką użytkową, zwłaszcza batikami, tkactwem, galanterią artystyczną oraz projektowaniem odzieży. Na międzynarodowej wystawie sztuki dekoracyjnej w Paryżu w roku 1925 otrzymała Grand Prix za batiki. W roku 1927 dostała na wystawie TZSP zaszczytne wyróżnienie za kilimy. Jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy oraz Muzeum Mazurskiego w Olsztynie.