Feliks Jasieński (1861-1929), kolekcjoner, znawca i mecenas sztuki, literat i muzyk, wszechstronnie wykształcony, podróżował po Europie, nawiązywał międzynarodowe kontakty, tworząc unikatową w skali kraju interdyscyplinarną kolekcję sztuki. Dla kultury polskiej przełomu XIX i XX wieku jego rola i znaczenie jest nie do przecenienia. Zbiory Jasieńskiego stanowią podstawę kilku stałych ekspozycji Muzeum Narodowego w Krakowie, a dla kolekcji sztuki Dalekiego Wschodu, dzięki inicjatywie Andrzeja Wajdy i Krystyny Zachwatowicz, powstał nowy budynek – wymarzone przez Jasieńskiego „Muzeum Japońskie”.

Jasieński nie tylko tworzył kolekcję, lecz także z pasją usiłował kształtować gust polskiego społeczeństwa. Organizował wystawy, odczyty, prelekcje, zamieszczał artykuły w prasie, często świadomie prowokował krytyków i publiczność. Swoje mieszkanie w Krakowie przy ul. św. Jana uczynił „muzeum otwartym”, dostępnym dla twórców i odbiorców sztuki. Kolekcjonowanie rozumiał jako kreację artystyczną – konstruowanie dzieła sztuki.