Frank Kleinholz był amerykańskim artystą, żyjącym i tworzącym w Nowym Jorku. W 1923 roku ukończył prawo w Fordham Law School, a w latach 30-tych rozpoczął naukę malarstwa u Yasuo Kuniyoshi i Sola Wilsona. Podczas wystawy Abstrakcjonistów w Carnegie Institute w 1941 roku zajął wysoką pozycję pośród innych prezentowanych tam artystów. W następnym roku jego płótno Back Street zostało nabyte przez Metropolitan Museum of Art.
Największy wpływ wywarli na niego Amerykańscy Realiści Reginald Marsh i Philip Evergood, niemieccy ekspresjoniści George Grosz i Käthe Kollwitz, meksykańscy muraliści Riviera, Orozco i Siqueiros oraz tworzący na początku XX wieku paryscy moderniści. Nazwany przez Newsweek Gauguinem urodzonym w Brooklynie, Kleinholz skupiał się na przedstawianiu miejskiego życia Nowego Jorku, Brooklynu i Coney Island, tworzył również intymne sceny rodziców z dziećmi, przedstawienia kwiatów, ptaków i plażowiczów. Jego zaangażowane polityczne prace obracały się wokół tematyki antywojennej, stanowiły też często ironiczne ilustracje do wyrażeń znanych z kultury popularnej, jak np. Man and Superman. Jego styl charakteryzuje żywy kolor, energiczny sposób malowania, kanciasta geometria, żywiołowa linia, płytka perspektywa oraz elementy snu i fantazji obecne w jego dziełach. Te elementy tworzą kombinację z przekazem silnych emocji oraz psychologicznym podtekstem dzieł artysty. Malarz podejmuje w swej sztuce przeciwstawne wobec siebie tematy, alienacji i wspólnych dążeń, rozpaczy i czułości, krytyki socjalnej i wybujałego indywidualizmu.