Niemiecki malarz i grafik, którego twórczość sztuka wniosła istotny wkład w rozwój ekspresjonizmu. Studiował w Monachium w pracowniach Hackla i Dieza. W 1903 i 1907 r. odbył artystyczne podróże do Paryża, gdzie zafascynowała go sztuka Van Gogha. W Monachium związany był początkowo z utworzonym przez W. Kandinsky' ego ugrupowaniem Neue Künstler Vereinigung, zaś w 1911 r. został współzałożycielem grupy Der Blaue Reiter. Tworzył zintensyfikowane w wyrazie symboliczne kompozycje o syntetycznych formach i ekspresyjnej kolorystyce zbliżające się do abstrakcji aluzyjnej. Jego prace wyróżniał mistyczny, niemal religijny ładunek emocjonalny. Dominującym motywem w twórczości Marca są zwierzęta ze względu na ich silniejsze od ludzkich więzy z naturą. Ewolucja stylistyczna artysty przebiegała od postimpresjonistycznego pointylizmu poprzez fowistyczne spotęgowanie ekspresji po kubistyczne geometryzowanie i rozbijanie form. Od 1913 r. - pod narastającym wpływem Kandinsky'ego - w twórczości Marca nastąpił zwrot ku przedstawieniom wzajemnie przenikających się form świata organicznego. Natomiast stylistyka powstających wówczas rycin nawiązywała do "sprymityzowanych" drzeworytów P. Gauguina z lat 90. i dekoracyjnych linorytów H. Matisse'a z lat 1905-1907.