Franz Priking urodził się w roku 1929 w Mülheim. Edukację artystyczną otrzymywał od najwcześniejszych lat dziecinnych od ojca. Dorastał w Niemczech hitlerowskich, więc dopiero po wojnie w latach 1945-47 odkrył dla siebie Ekspresjonizm, kierunek wyklęty przez reżim faszystowski. Dla Prikinga było to prawdziwe odkrycie, do końca życia pozostał wierny naczelnym zasadom tej szkoły. W 1948 artysta zaczął studia w Bauhausie w Weimarze, które potem kontynuował w Szkole Sztuk Pięknych w Berlinie, gdzie był uczniem Maxa Pechsteina, jednego z założycieli grupy Die Brücke. W 1951 artysta uczestniczył w pierwszej wystawie zbiorowej w Muzeum Reattu d’Arles, zaś jego pierwsza duża wystawa indywidualna została otwarta w 1955 w galerii Motte w Genewie. Kolejna wystawa miała miejsce w galerii DROUANT-DAVID w Paryżu. Odtąd Priking wystawiał już stale m.in. w: Paryżu, Londres, Genewie, Rzymie, Brukseli, Strasburgu, Aix en Provence, Menton, Tokyo, Sao-Paulo. Artysta został laureatem licznych nagród: Nagrody Młodego Malarstwa w Paryżu (1958), Prix de l’Union Méditerranéenne d’Art Moderne (1972), Nagrody Leonarda da Vinci (1972). W 1961 został wybrany członkiem Institut International des Arts et Lettres de GenÝve. Priking zmarł w 1979 w wieku 50 lat w niewyjaśnionych okolicznościach.