Studiował w latach 1959-65 na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie pod kierunkiem prof. Oskara Hansena i prof. Jerzego Jarnuszkiewicza. Jeszcze jako student został asystentem Hansena, rozpoczynając w ten sposób trwającą do dziś karierę pedagogiczną. W 1985 r. objął pracownię na Wydziale Rzeźby. W 1991 r. otrzymał tytuł profesora. W pierwszych latach pozostawał pod wpływem teorii Formy Otwarej Oskara Hansena. Uczestniczył w wielu sympozjach awangardowych, m.in. w Puławach (1966), Elblągu (1967), Meksyku (1968), Wrocławiu (1970). Po rocznym pobycie stypendialnym w USA (1970-71) przez następną dekadę związany był z galerią Repassage, krórej offowy status umożliwiał mu "praktykowanie wolności" wbrew cenzurze i opresji politycznej panującej na zewnątrz. W Repassage`u prezentował wszystkie kolejno powstające prace, z których wiele przybierało postać działań interpersonalnych, sprowokowanych przez artystę czy to rekwizytem, zaaranżowaną sytuacją czy też pytaniem, np. "Czy mógłbyś i czy chciałbyś wcielić się w zwierzę przed obiektywem". Zaproszeni uczestnicy byli przez artystę włączani w obręb dzieła na prawach partnera. Podobną zasadę stosuje Kowalski w swej metodzie pedagogicznej, którą praktykuje od roku akademickiego 1981/82 w serii zajęć pt.: "Obszar wspólny, obszar własny". Artysta zorganizował także kilka autorskich wystaw zbiorowych.