Urodził się w Norymberdze, w rodzinie ortodoksyjnych żydów pochodzących z Polski. W 1939 roku razem z bratem został wysłany do Anglii, w ramach akcji Refugee Childrens Movement. Nigdy nie przyjął żadnego obywatelstwa, żyje ze statusem bezpaństwowca. Podejmuje tematy pamięci, holocaustu, ekologii, katastrofy, tragedii, które prowadzą go do uniwersalistycznej myśli o samounicestwieniu się świata. W centrum swojej sztuki konsekwentnie stawia transformację i zmianę. Stara się skupić uwagę widza na samodestrukcyjnej właściwości każdego medium. Antykapitalista, aktywista, autor projektów ekologicznych, w tym wielu niezrealizowanych. Autor Manifestu Sztuki Autodestrukcyjnej (1959), projektów ADA (Auto-Destructive Art), w 1966 roku zorganizował sympozjum O destrukcji w sztuce (DIAS - Destruction in Art Symposium) na które do Londynu zjechali przedstawiciele Fluxusu (m.in. Wolf Vostell), wiedeńscy akcjoniści i niemieccy kontestatorzy. Przedstawione wtedy idee wywarły zaskakujący wpływ m.in. na Pete'a Townsenda i jego „reżyserię” koncertów zespołu The Who (niszczenie instrumentów podczas występów). W 1974 roku proklamował Years without Art (1977- 1980) wzywając do strajku artystów. W roku 2008 ogłosił projekt RAF (Reduce Art Flights, 2008) - projekt zmniejszenia ilości lotów przedmiotów sztuki i osób z nią związanych. Brał udział w zbiorowych i indywidualnych wystawach w najważniejszych muzeach i galeriach na całym świecie. W Polsce miał jak dotąd jedną wystawę monograficzną zorganizowana w Zachęcie w Warszawie w 2007 roku, gdzie zaprezentowane zostały prace artysty z lat 1995-2008.