Już w latach młodzieńczych pojawiło się u niego zainteresowanie sztuką. W połowie lat 80- tych poświęca się malarstwu. Prywatne lekcje malarstwa i rysunku pobierał u Andrzeja Bereziańskiego i Ewy Jędrzejewskiej-Drygas. Obrazy, które powstały w drugiej połowie lat osiemdziesiątych cechuje katastrofizm, co było następstwem fascynacji obrazami Hieronima Boscha. Okres ten trwał około 10 lat i został uwieńczony wieloma wystawami w kraju i za granicą. Później w twórczości Jacka Juriewicza pojawiają się tendencje realistyczne - pejzaże i architektura rodzinnych stron.
W nowym stuleciu następuje u Jacka Juriewicza zmiana zainteresowań. Pojawia się zainteresowanie postacią ludzką, przede wszystkim aktem i portretem.
Prace artysty cechuje wysoka estetyka i ekspresja ujawniająca się w łączeniu jaskrawych, barwnych plam, co sprawia, że oglądane obrazy (głównie portrety) sprawiają wrażenie sennych wizji lub portretów z wyobraźni, a nie z natury.
Jacek Juriewicz wystawiał wielokrotnie swoje obrazy na wystawach zbiorowych i indywidualnych w Polsce (np. w Koszalinie, Sczczecinku. Lubardzy) i poza granicami kraju w Niemczech (Uelzen, Frankfurt a.Main,Dortmund) i Holandii (Venlo). Jego prace sa znane w Galeriach w USA, Holandii, Niemczech i Polsce.