W latach 1914-1916 uczył się w prywatnej SSP w Łodzi, prowadzonej przez malarza Piotra Szumańskiego. Podczas I wojny światowej pracował jako górnik w kopalni węgla w Niemczech. Był członkiem organizacji „Spartakusbund”; brał udział w rewolucji w Niemczech. W 1919 powrócił do Polski. Później, dzięki pomocy rzeźbiarza Nachuma Aronsona, wyjechał do Paryża. Uczył się u E.A. Bourdelle'a. Na paryskich Salonach wystawiał portrety, akty młodych kobiet oraz wizerunki zwierząt. Jego prace charakteryzują ciężkie, monumentalne, opływowe formy, wykazujące związki z klasycyzmem i rzeźbą francuską lat 30. XX w. W 1941 został aresztowany przy próbie przekroczenia linii demarkacyjnej oddzielającej tzw. wolną strefę, i osadzony w obozie w Bon-la-Roland. 27 VII 1942 został deportowany do obozu zagłady w Oświęcimiu II - Brzezince, gdzie zginął.