Urodził się w 1926 r w Krakowie, zmarł w 1987 r w Warszawie. Studia w krakowskiej ASP - pod kierunkiem Z. Radnickiego i w warszawskiej ASP w pracowni A. Rafałowskiego. Uprawiał malarstwo, rysunek, mozaikę i sgraffito. Wziął udział w wystawie "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale w 1955 r. Twórczość artysty wiernie oddawała idee "arsenałowców" - uprawianie sztuki egzystencjalnie zaangażowanej, bezkompromisowej. Włączył się w ruch kultury niezależnej w czasie stanu wojennego w Polsce, interesowała go problematyka cierpienia i trudu pracy. Pozostawił szereg czarno-białych rysunków, których siła wyrazu nie ustępuje dziełom malarskim. W latach 1980-85 był wykładowcą na warszawskiej ASP. W 1975 r otrzymał Nagrodę im. J. Cybisa. W 1982 r otrzymał Nagrodę "Solidarności". W 1994 r w warszawskiej Zachęcie miała miejsce wystawa monograficzna poświęcona twórczości artysty.