Urodził się w 1856 roku w Warszawie, zmarł w 1925 roku w Warszawie. Malarstwa uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej (pod kierunkiem W. Gersona i C. Lachnickiego), a w 1875 roku został przyjęty do Akademii sztuk Pięknych w Petersburgu gdzie studiował w pracowni malarstwa batalistycznego u B. P. Willewaldego. Następnie studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u A. Wagnera. Od 1887 roku działał w Komitecie TZSP gdzie również do 1915 roku wystawiał swoje obrazy. W latach 1900-1912 był prezesem Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. W latach 1897-1901 wystawiał także w TPSP w Krakowie. W 1891 roku otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Berlinie, a w 1894 roku srebrny medal na Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie. W 1900 roku został odznaczony brązowym medalem za "Śmierć markietanki" na Powszechnej Wystawie w Paryżu. Uprawiał malarstwo plenerowe i batalistyczne - malował sceny rodzajowe z polskiej wsi, historyczne i myśliwskie.