Leszek Oprządek urodził się w 1964 w Krośnie. W 1988 uzyskał dyplom - wyróżniony medalem, na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Rzeźby w pracowni prof. Antoniego Hajdeckiego. W 1991 otrzymał dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP, w pracowni prof. Janiny Kraupe-Świderskiej (specjalizacja - malarstwo w architekturze i urbanistyce). Jego prace znajdują się w zbiorach muzeum w Bochni, Galerii Studio w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku oraz w wielu kolekcjach prywatnych w kraju i za zagranicą. Problem, jakim zajmuje się Leszek Oprządek począwszy od pracy dyplomowej to zagadnienie wnętrza i zewnętrza. Oprządek traktuje przestrzeń wewnętrzną swoich obiektów, jako niedostępną tajemnicę. Początkowo pracując w ceramice, lepił ażurowe struktury, schowane jedna w drugiej, tak by forma wewnętrzna widoczna była przez otwory zewnętrznej, tylko częściowo. Od 1996 r. sięgnął po technikę zdjęć rentgenowskich, które odczytują i przekazują to, co ukryte wewnątrz. Prace Oprządka składają się z dwóch ściśle zespolonych elementów: ceramicznej, betonowej lub gipsowej formy z tajemnicą zamkniętego w niej kształtu i podświetlonej kliszy rentgenowskiego zdjęcia, zjawiskowo ujawniającego ten kształt.
Rzeźba będąca jednym z elementów pracy jest trójwymiarowa, ma właściwy jej ciężar, jest dotykalnie materialna. Drugi element - zdjęcie rentgenowskie, ma wszystkie cechy przeciwne. Jest świetliste, ulotne w swej nieuchwytności, nie ma w nim materii. Obszar oscylacji i refleksji, jaki powstaje między dwiema częściami tych  dyptyków  uzmysławia widzowi wieczne pytania: co jest ukryta sprawczą istotą tego co widzialne i z pozoru znane.