W latach 1883-86 studiował w Akademii Drezdeńskiej, później uczył się u F. Kellera w Karlsruhe i w paryskiej Académie Julian (od 1889 r.). W latach 1890-1894 mieszkał w Berlinie, a potem w Rzymie (1894-1900). W 1903 r. został profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Weimarze. Niemal wszystkie jego obrazy, utrzymane w czystych, nieraz śmiało skontrastowanych barwach, przedstawiają postacie dziewcząt, młodzieńców i dzieci na tle wyidealizowanych krajobrazów. Początkowo w obrazach obecne były treści symboliczne lub zaczerpnięte z literatury, z czasem jednak elementy anegdotyczne zanikły na rzecz czystej gry form. Oprócz malarstwa sztalugowego artysta uprawiał także malarstwo monumentalne, tworzył plakaty, ekslibrisy i ilustracje do książek.