Studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1992-1998 w pracowni prof. Stanisława Słoniny oraz w Instytucie Historii Sztuki na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1999-2002; stypendysta w University of Humberside, Hull (Wielka Brytania), Wykłada na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w Pracowni Projektowania Przestrzennego od 2007; prodziekan Wydziału Rzeźby od 2008 do 2012. Wykładowca w Wyższej Szkole Artystycznej gdzie prowadzi zajęcia z Psychofizjologi Widzenia i Rzeźby od 2008 do 2018. Obrona doktoratu w 2007. Stypendium Twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2008 i w 2019. Profesor nadzwyczajny od 2012, Habilitacja w 2013. Uczestnik wielu wystaw. Organizuje i prowadzi warsztaty poświęcone sztuce w przestrzeni publicznej i site-specific. Realizuje rzeźby monumentalne m.in. w Mauzoleum Bitwy pod Ostrołęką, pomnik Żołnierzy Poległych Na Misjach w Warszawie. Członek Prady Programowej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku i Zarządu Głównego ZPAP.

"Wyspa - terytorium samotności, zimna i nieprzystępna, jest wynikiem poszukiwania formy dla wyrażenia stosunku do świata, dobrowolnej izolacji i wygnania spowodowanego znużeniem.
Wykorzystanie światła jako granicy wskazuje na idealny charakter zamkniętego nią terytorium."
/Maciej Aleksandrowicz/