Z wykształcenia ekonomista, w 1938 r. ukończył warszawską Szkołę Główną Handlową. Fotografia zainteresował się w okresie studiów. Jego pierwsze prace fotograficzne dokumentowały obrazy z życia rodzinnej wsi (Żniwa, 1932; Grabie, 1935). Rozkwit tej życiowej pasji nastąpił po zakończeniu II wojny światowej, kiedy to Jankowski zamieszkał na Wybrzeżu i związał się ze środowiskiem fotograficznym. W 1947 r. wstąpił do Gdańskiego Towarzystwa Fotograficznego. Od 1951 r. był członkiem ZPAF, od 1961 r. piastował funkcję Prezesa okręgu gdańskiego Związku. Za swoją działalność na polu fotografii został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, tytułem Honoraire Excellente FIAP i tytułem Członka Honorowego ZPAF. Był organizatorem wystaw fotografii oraz imprez fotograficznych na dużą skalę, m.in. Biennale Fotografii Artystycznej Krajów Nadbałtyckich w latach 1963-69, Salonów Fotografiki Polski Północnej Złocisty Jantar, Gdańskich Wieczorów Twórczości Fotograficznej (m.in. z udziałem Edwarda Hartwiga i Tadeusza Linka). W twórczości chętnie sięgał po tematy z najbliższego otoczenia. Dokumentował zniszczenia gdańskiej Starówki. Podejmował motywy i marynistyczne. Jego prace cechuje wrażliwość na światło. Są obrazami pełnymi prawdy i prostoty oraz wieloznacznych odniesień. Był laureatem licznych odznaczeń, nagród i medali na wystawach krajowych i zagranicznych.