Marcin Jabłoński uczył się malarstwa w pracowni nieokreślonego lwowskiego malarza cechowego, następnie studiował malarstwo w galeriach Krakowa, Warszawy i Wiednia. W roku 1820 osiadł we Lwowie, gdzie wkrótce zdobył duże powodzenie jako portrecista. Pracował również dla kościołów, szczególnie lwowskich, malując i odnawiając zarówno obrazy ołtarzowe, jak i polichromie. W 1848 roku otrzymał koncesję na prowadzenie zakładu litograficznego i zaniechał wtedy twórczości malarskiej. W roku 1863, utraciwszy żonę i dwóch synów w powstaniu styczniowym, sprzedał zakład i wyjechał ze Lwowa wykonując prace restauratorskie dla potrzeb kościołów i cerkwi. Na krótko przed śmiercią powrócił do Lwowa.