Grafik, malarz i rzeźbiarz. Studiował w akademii berlińskiej (u J. G. Schadowa i A. Kloebera). "Przez szereg lat, do ok. 1863, najważniejsze miejsce w twórczości Jaroczyńskiego zajmowała grafika. Dorobek J. obejmuje ok. 100 litografii i akwafort (...). Najwyższy poziom artystyczny osiągnął w portretach" (Słownik artystów polskich, t. 3, s. 244).