Marta Kuklik wykorzystuje w swoich obrazach różnorodne znaki, wizerunki już eksploatowane do określonych celów i komunikatów. Interesują ją niemal wszystkie obszary i sposoby oznaczania i reprezentowania: kolorowe chusty rezerwistów z hasłami i emblematami wojskowymi, szyldy afrykańskich zakładów fryzjerskich, opakowania, reklamówki, ulotki, graffiti, napisy na murach kamienic, znaki ostrzegawcze, motywy i postacie z historii sztuki, ikony pop kultury. Artystka zamalowuje swoje stare obrazy, a kolejne warstwy, utrzymane często w zupełnie innej konwencji, prześwitują i przenikają się wzajemnie. Marta stapia wszystkie kody wizualne w nowym kontekście, pozbawia pierwotnych sensów i jednoznaczności, przywołując chaos komunikacji, beztroski, pozbawiony jakiejkolwiek hierarchii stan przemieszania obrazów i znaczeń.