Rzeźbiarz niemiecki, brat rzeźbiarza Karla Kowalczewskiego. Uczył się w Akademii berlińskiej w latach 1895-1898. W latach 1899-1906 prezentował swe prace na Wielkich Wystawach Sztuki w Berlinie. Specjalizował się w niewielkich rzeźbach (Germane, Zmęczony pracą, Łuczniczka); wykonywał także popiersia, m.in. Napoleona I, pianisty J. Eisenberga). Prace Kowalczewskiego znajdują się w muzeach Niemieckich (Berlin, Dessau).