Piotr Kusch (ur. 1965) ukończył Liceum dla Niewidomych w Laskach. Był uczniem Barbary Zbrożyny. Tworzy abstrakcyjne lub półfiguratywne kompozycje w drewnie, kamieniu, ceramice. Mieszka w Laskach.

Piotr Kusch (ur. w 1965 r.) jest utalentowanym i pełnym oryginalnych pomysłów rzeźbiarzem, znajdującym przeróżne sposoby przekraczania ograniczenia, jakim jest dla niego brak wzroku. Na co dzień pracuje jako projektant form użytkowych w warsztatach rehabilitacji zawodowej w Laskach. Od lat jednak z wielką pasją rzeźbi zarówno w kamieniu, jak i w drewnie oraz w postaci form ceramicznych. Jest żonaty, ma przemiłą córkę.

Już wczesne rzeźby Kuscha – wyrafinowane kompozycje abstrakcyjne – spotkały się z zainteresowaniem UNESCO i przyniosły mu stypendium zagraniczne. W czasie pobytu w Anglii w British Museum poznał metodą dotyku rzeźbę europejską, zarówno starożytnego Egiptu i Grecji, jak i współczesną (głównie Henry’ego Moore’a). Nie ucieka od figuracji, a nawet – w miarę upływu czasu – na niej się koncentruje. Tworzy ujmujące swym plastycznym pięknem i pełne charakteru kompozycje głowy, próbuje też robić udane portrety. Ostatnio zaprezentował ceramiczną serię inspirowaną postaciami zwierzęcymi („Kuraki”). Zdumiewa fantazja, oryginalność ujęcia i ujmująca ekspresja oraz trafność niekontrolowanej przecież wzrokiem formy. „Kuraki” zainspirowały informatyka Adama Janowskiego do bardzo ciekawych ujęć fotograficznych, eksponowanych na tej wystawie. Parę lat temu Kusch skomponował przejmującą „Drogę Krzyżową” dla niewidomych. Niewielkie płytki tego samego formatu zawierają czytelny znak. Ich umieszczenie w zasięgu ręki pozwala nie tylko niewidomym „czytać” Mękę Pańską.

Ale swoista kariera osobista Kuscha nie jest wyjątkiem. Współczesna wiedza daje nieprzeczuwane wcześniej możliwości rehabilitacji. Od niedawna czuwa nad tym postawione na europejskim poziomie Centrum Promocji i Kariery Zawodowej Osób z Dysfunkcją Wzroku, prowadzone w ramach Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi, które wydaje swój, bardzo interesująco redagowany, biuletyn.

Jak się okazuje, możliwości są tu ogromne. Wielkim zainteresowaniem cieszy się informatyka i komputery (głos czyta tekst na ekranie, a klawiatura ma czcionki z alfabetem Braille’a). Jeden z wychowanków zainteresował się wspinaczką i uczestniczył w wyprawie wysokogórskiej. Nie mówię już o tradycyjnym muzykowaniu, zawodach pływackich czy jeździe konnej. To tylko niektóre przykłady tych możliwości.