Jest jednym z czołowych światowych artystów audiowizualnych. Studiował muzykę konkretną u Pierra Schaeffera. Ukończył Conservatoire National Superieur de Musique de Paris oraz był członkiem Groupe de Recherches Musicales de l’ORTF. Od 1973-76 był dyrektorem Wideo Eksperymentalnego dla ORTF/INA.
W niezwykle dopracowanym świecie Cahena fikcja i dokument przedstawiane są jako metaforyczne podróże wyobraźni, które opisują fragmenty czasu, miejsca, pamięci i percepcji. Gatunki, takie jak opowiadanie i performans, są w twórczości Cahena przekształcane w badania wizualne i dźwiękowe, a przedstawiana w nich rzeczywistość ulega czasowym modyfikacjom. Od formalnej elegancji po skomplikowane muzyczne i wizualne przemiany, prace Cahena charakteryzują się zastosowaniem zaawansowanej elektronicznej techniki manipulacji obrazem i dźwiękiem, przestrzenią i czasem, subtelnymi transmutacjami iluzji i rzeczywistości. Opierając się na rozległych badaniach w dziedzinie akustyki, muzyki i kinematografii, Cahen bawi się teksturą dźwięku i obrazu w celu restrukturyzacji reprezentowanych trybów, z optycznego na dźwiękowy, z fotografii piktorialnej do konwencji kina narracyjnego. Pobrzmiewające humorem i urokiem, wykonane z techniczną precyzją, jego prace nawiązują zarówno do formalnych jak i tematycznych motywów podróży, ruchu i przemiany. Podobne do snu podróże Cahena odmalowują przelotne migawki przemijającej rzeczywistości, przemienionej w czasie w obrębie ramy obrazu.

Jego prace i instalacje były prezentowane przez najważniejsze instytucje i festiwale na całym świecie, m.in. Museum of Modern Art, Nowy Jork; American Film Institute, National Video Festival, Los Angeles; World Wide Video Festival, Haga; Biennale Sztuki Mediów WRO, Wrocław; International Center of Photography, Nowy Jork; Documenta 8, Kassel; FestRio, Brazylia; Tokyo Festival; Biennale w Paryżu.