Roman Kawecki początkowo studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim; w latach dziewięćdziesiątych uczył się malarstwa w Krakowie u J. Malczewskiego, J. Siedleckiego, W. Kossaka, A. Gramatyki i J. Stanisławskiego; później studiował w Paryżu u Henri Moriseta. Był zawodowym oficerem armii austriackiej, m. in. brał udział w I wojnie światowej, od 1917 uczestniczył w Legionach Polskich. We wczesnym okresie pozostawał pod silnym wpływem Jana Stanisławskiego i malował przede wszystkim pejzaże. W latach późniejszych poświęcił się niemal wyłącznie portretowi; wykonał wiele zwłaszcza reprezentacyjnych i salonowych wizerunków osób ze środowiska arystokracji, dyplomacji, duchowieństwa i wojska, m.in. Józefa Piłsudskiego. Wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie w 1910 roku oraz w TZSP w Warszawie w 1926-32, 1936, 1937. W roku 1924, 1925, 1926 wystawiał na Salonach des Tuileries w Paryżu, a także na Salonie Niezależnych w 1925 i 1926 roku. Był członkiem Zrzeszenia Polskich Artystów Plastyków oraz członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.