Ukończył najsłynniejszą na Zachodnim Wybrzeżu – California Institute for the Arts. Duży wpływ na jego twórczość wywarli tacy artyści jak: Jonathan Borofsky, John Baldessari, Judy Pfaff i Laurie Anderson. Artysta animuje martwe przedmioty przy pomocy projektorów. Zaliczany jest do najwybitniejszych twórców związanych z video, posługuje się tą technika w sposób całkowicie odmienny. W jego pracach wykonywany kamerą video film wyświetlany jest przez projektor, który funkcjonuje jak "laterna magica" z dziewiętnastowiecznego teatru. Widz widzi przed sobą ożywione kwiaty, ogromne gałki oczne, czy kukiełki, które rozmawiają ze sobą, kłucą się, przeklinają. Kontrast między "martwymi" ciałami lalek, a agresywnym i wulgarnym językiem nadaje temu przedstawieniu nieoczekiwaną dramaturgię. Artysta świadomie powołuje się na wielowiekową tradycję, tworzy rodzaj teatru marionetek, co prawda aby odwołać się bardziej do stanu umysłu i emocji niż narracji. Wystawiał m.in. w: Centre Pompidou w Paryżu, Whitney Museum w Nowym Jorku, Museum of Conterporary Art. w Los Angeles. Brał udział w "documenta" 8, 9, 10 w Kassel.