Studiował prawo we Lwowie, historię sztuki w Krakowie. Studia artystyczne odbył w l. 1912-14 w Académie de la Grande Chaumiere w Paryżu, oraz u Józefa Pankiewicza w Hiszpanii (od ok. 1917 r.). Stale mieszkał w Paryżu. W 1914 r. wyjechał do Hiszpanii, gdzie powracał jeszcze parokrotnie (1923, 1925, 1926, 1929). Sztuka hiszpańska w istotny sposób oddziałała na ukształtowanie się artystycznej postawy Jahla. W Hiszpanii od 1917 r. uczył się malarstwa pod kierunkiem J. Pankiewicza.ale często jeździł do Hiszpanii, gdzie pracował jako kierownik artystyczny kilku pism i scenograf Teatru Odeon w Madrycie. Po powrocie do Paryża w 1919 r. wystawiał na Salonach Jesiennym, Niezależnych, Tuileries oraz Malarzy i Grafików Francuskich. Należał do Związku Artystów Polskich we Francji. Prezentował swą twórczość także w Polsce - w Poznaniu, Krakowie, Warszawie i Lwowie. Ponadto eksponował swe prace w Madrycie, Nowym Jorku, Rzymie, Londynie, Grenoble i Bilbao. Malarska stylistyka Jahla uformowała się pod wpływem francuskiego postimpresjonizmu i ekspresyjnego nurtu École de Paris. Często powracającym w jego malarstwie motywem była postać Don Kichota; uwysmuklona sylwetka błędnego rycerza, wyłaniająca się z dynamicznie naszkicowanego, abstrakcyjnego tła, nawiązywała do sztuki El Greca. W latach 20. Jahl wielokrotnie malował fragmenty ogrodowej architektury utrzymane w biało-szarej tonacji, którą ożywiały akcenty ostrych barw. Formę budował spontanicznie kładzioną plamą barwną, akcentował ukośny dukt pędzla i rozluźnioną, miejscami impastową fakturę. Związany ze środowiskiem École de Paris - zaprzyjaźniony m.in. z Mojżeszem Kislingiem i Melą Muter - wystawiał na paryskich Salonach, a także w Madrycie, Rzymie, Nowym Jorku. Brał udział w wystawach krajowych. Jego sztuka ukształtowała się w kręgu wpływów J.Pankiewicza, środowiska École de Paris oraz fascynacji barokowym malarstwem hiszpańskim, zwłaszcza obrazami El Greca. W czasie wojny zaginął duży zespół prac artysty pozostawiony w jego paryskiej pracowni.

.