Pejzaż z Mazur, 1903

Malarz, uznawany za najwybitniejszego żydowskiego pejzażystę z kręgu Jana Stanisławskiego. Początkowo kształcił się w warszawskiej Szkole Rysunkowej, a następnie za namową Samuela Hirszenberga udał się na studia do Krakowa, gdzie w tamtejszej ASP był uczniem J. Malczewskiego, L. Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego (1892-1902). Naukę kontynuował w Paryżu w Académie Julian, podróżował do Holandii, Belgii, Anglii i Niemiec. Mieszkał w Krakowie, a w latach 1908-1913 w Zakopanem. Niewątpliwie pierwszym sukcesem jaki odniósł, była zorganizowana w 1903 w warszawskim Salonie Krywulta wystawa ok. 80 szkiców pejzażowych. Wysoko oceniane pejzaże Neumanna to często widoki podkrakowskich wsi, krajobrazy tatrzańskie, motywy z Bretanii, Kazimierza nad Wisłą, Krakowa. Na uwagę zasługują szczególnie jego wczesne prace, malowane szerokimi swobodnymi pociągnięciami pędzla, o łagodnej, zgaszonej kolorystyce.