10 W WIOSENNYM SADZIE, 1947

Adam Bunsch - malarz, dramaturg, pedagog. Studia artystyczne odbył w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu (1914-1915) oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1917-1921) w pracowni Józefa Mehoffera. W okresie międzywojennym malował obrazy poświęcone pamięci tragedii I wojny światowej. W jego twórczości dominowała tematyka religijna. Podczas II wojny światowej walczył w polskich jednostkach w Anglii. W 1945 roku wrócił do Krakowa. Związał się z ugrupowaniem Zachęta. Uprawiał malarstwo sztalugowe i monumentalne. Biegle posługiwał się akwarelą, pastelami oraz technikami graficznymi, wśród, których preferował drzeworyt. Malował portrety, sceny symboliczne, pejzaże. W latach 1921-1969 brał udział w wielu wystawach w kraju i za granicą, z których ważniejsze to: Wystawa Światowa w Nowym Jorku, "The Art of five Polish Soldiers" Szkocja i Anglia, "Exhibition of Polish Art." Londyn, Ottawa, "Esposizione Internationale di Arte Sacra MCM-MCML" Rzym. Artysta miał około czterdziestu wystaw indywidualnych w Krakowie, Warszawie, Lwowie. Za działalność artystyczną został odznaczony medalami Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie: brązowym (1929), srebrnym (1930), złotym (1936) oraz dyplomem honorowym (1935).