Akt w pracowni, 1921 r.

Kameralna i wyciszona atmosfera "Aktu w pracowni" wydaje się zagadkowa z kilku względów. Po pierwsze, autor prezentowanego obrazu kojarzony jest raczej z alegorycznymi kompozycjami i scenami religijnymi niż z przedstawieniami nagiego ludzkiego ciała. Po drugie, praca pochodzi z 1921 roku, czasu, kiedy artysta obronił dyplom na krakowskiej Akademii i debiutował wystawami we Lwowie i Krakowie. Po absolwencie szkoły prowadzonej przez Wojciecha Weissa, twórcę drapieżnych i niezwykle sensualnych aktów, publiczność mogła spodziewać się równie prowokacyjnych przedstawień. Bunsch w "Akcie w pracowni" celował jednak w intymizm i postimpresjonistyczną poetykę niedopowiedzenia. Akt nie ma w sobie nic z drażliwości typowej dla krakowskich malarzy, u których kształcił się autor. Ukazanie modelki od tyłu mniej narusza poczucie wstydu i pozwala uniknąć obsceniczności. Zainteresowanie artysty ludzkim ciałem jest raczej medyczne niż erotyczne. Chociaż Bunsch wybiera ten sam co Weiss zestaw rekwizytów otaczających młodziutką modelkę (krzesło, podium, draperia), to uzyskuje wyraz na wskroś indywidualny.

Studiował w Wiedniu i w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Mehoffera. W okresie międzywojennym malował obrazy poświęcone pamięci tragedii I wojny światowej. W jego twórczości dominowała tematyka religijna. Zajmował się też realistycznym malarstwem portretowym, nawiązującym czasami do malarstwa prerafaelitów. Po wojnie związany był z ugrupowaniem Zachęty. Tworzył pejzaże, liczne prace poświęcił przedstawieniu barwnych ogrodów. Zajmował sie także akwarelą, pastelem i barwnym drzeworytem. Tworzył scenografie, pisał dramaty, zajmował się krytyką sztuki.