BOLKÓW, 1950 r.

Malarz, dramaturg, pedagog. Studia artystyczne odbył w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu (1914-1915) oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1917-1921) w pracowni J. Mehoffera. Uprawiał malarstwo sztalugowe i monumentalne. Biegle posługiwał się akwarelą, pastelą oraz technikami graficznymi, wśród których najbardziej lubił drzeworyt. Bunsch jest autorem witraży do kościoła Niepokalanego Poczęcia Marii Panny w Katowicach (1936-1939), kościoła Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Lipniku (1948-1957), Kościoła OO. Paulinów na Skałce w Krakowie (1949-1951). W latach 1921-1969 brał udział w wielu wystawach w kraju i za granicą, z których ważniejsze to: Wystawa Światowa w Nowym Jorku (1939), "The Art of Five Polish Soldiers" Szkocja i Anglia (1941-1943), `exhibition of Polish Art" Londyn, Ottawa (1945), `esposicione Internationale di Arte Sacra MCM-MCML" Rzym (1950). Artysta miał około czterdziestu wystaw indywidualnych w Krakowie, Warszawie, Lwowie. Za działalność artystyczną został odznaczony medalami Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie: brązowym (1929), srebrnym (1930), złotym (1936) oraz dyplomem honorowym (1935).