Pejzaż nad Odrą - okolice Wrocławia, 1879 r.

Na tle innych krajobrazów powstałych w dojrzałym okresie twórczości artysty, "Pejzaż nad Odrą" odróżnia się mistrzowskim akademickim wykończeniem i łagodnym nastrojem zachodzącego słońca. W młodości Dressler pozostawał pod wpływem niemieckich romantyków: tematami jego prac była często dzika natura, skaliste zbocza gór i malowniczo wijące się strumyki. W latach dojrzałych artysta przestał ukazywać te "efekciarskie" motywy i skupił na wyciszonym, lokalnym pejzażu. Dwoistość jego sztuki jest o tyle ciekawa, że nie wynika z niej zupełne porzucenie dzikiej natury na rzecz sentymentalnej malowniczości - w czasie w którym artysta pracował nad "pejzażem nad Odrą" malował już monumentalną panoramą Karkonoszy (7 x 20 m), odsłoniętą w specjalnie na ten cel zbudowanej sztucznej grocie w 1881 roku. Koniec lat 70, a więc czas w którym powstał prezentowany obraz, jest w twórczości Dresslera, jednym z najciekawszych okresów. Prawie pięćdziesięcioletni artysta został już wtedy okrzyknięty przez wrocławską prasę najwybitniejszym śląskim malarzem. Cieszył się renomą nie tylko wśród swoich uczniów i wrocławskiego mieszczaństwa, ale również ważnych mecenasów : pejzaże zamawiali u niego m.in. Hans Ulrich Schaffgotsch (właściciel monumentalnego, neogotyckiego pałacu w Kopicach; obecnie w ruinie), czy sam cesarz Wilhelm. Dressler początkowo kształcił się pod okiem śląskich malarzy: Johanna Königa i Ernsta rescha. Już w latach studenckich wykazywał duże zainteresowanie pejzażem. To krajobrazy zresztą przyniosły mu rozgłos, kiedy jako debiutant wystawił swoje prace na wrocławskiej wystawie Śląskiego Towarzystwa Artystycznego w 1855 roku. Edukacji Dresslera dopełnił pobyt we Frankfurcie nad Menem i w Kronbergu, w górach Taunus, gdzie działała ważna niemiecka kolonia artystyczna. Na stałe Dressler związał się jednak z Wrocławiem. Oeuvre artysty zdominował śląski i karkonoski pejzaż. Część obrazów Dressler wykonywał w plenerze, część wykańczał w atelier. Jego sztuka sytuuje się na pograniczu niemieckiego romantyzmu, tradycji szkoły drezdeńskiej i malarstwa barbizończyków (Corota, Dubigny’ego, Hueta), bardzo cenionych przez członków kronberskiej kolonii artystycznej.
Studiował we Wrocławiu u Christopha Königa i Ernsta Rescha, później u Jacoba Beckera (w okresie 1855-64) we Frankfurcie nad Menem. Od 1862 roku działał we Wrocławiu, gdzie w 1880 roku założył prywatną pracownię malarstwa pejzażowego. Przez współczesnych uważany był za jednego z najwybitniejszych malarzy pejżażystów drugiej połowy XIX wieku. Malował przede wszystkim widoki i krajobrazy z okolic Dolnego Śląska, utrzymane w nastrojowym klimacie i oddane z realistyczną dokładnością.


Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.