"Lips" 3, 2018 r.

"Feminizm jest byciem sobą, a nie wpisywaniem się w męskie oczekiwania. Uważam na przykład, że chodzenie w obcasach upośledza kobiety. Byłabym najszczęśliwsza, gdyby nie trzeba było używać słowa 'feminizm' w ogóle, ponieważ wszystko, co by się wiązało z życiem kobiet, byłoby naturalne i równouprawnione. Ale tak nie jest. Dopóki istnieje dyskryminacja, seksizm, musi istnieć feminizm".
Agata Bogacka

Dzieła Agaty Bogackiej cechuje charakter autobiograficzny. Artystka opowiada historie o życiu dziewczyny z wielkiego miasta. Mówi w nich o niełatwych i skomplikowanych relacjach, zarówno uczuciowych, jak i erotycznych, które często mają powierzchowny charakter. Przez twórczość malarki przewija się motyw pragnienia zbudowania bliskich oraz udanych związków. Autorka ilustruje życie swoje oraz swoich rówieśników, pokolenia, które weszło w dorosłość po roku 2000. Swój charakterystyczny styl, wyznaczany przez wyraźny kontur, płaską plamę barwną oraz przygaszone kolory, zaczęła kształtować po 2001, kiedy uzyskała dyplom. W tym czasie powstało wiele portretów i autoportretów. W kolejnych latach artystka stopniowo zaczęła odchodzić w swoich obrazach od dosłowności. Coraz częściej pojawiały się w nich sytuacje enigmatyczne, niejasne. Malarka podejmuje tematy cielesności oraz seksualności, a także relacji pomiędzy mężczyzną a kobietą.
Zaprezentowana praca jest prezentacyjna dla najnowszej twórczości Bogackiej. Jak komentuje sama artystka, od pewnego czasu głównym tematem jej artystycznych zainteresowań jest gradientowo kładziony kolor, a także zgeometryzowane formy przedstawione w uproszczony sposób.
Artystka często jest pytana o wątki autobiograficzne i zmianę w stylu, która nastąpiła w 2007. Jako przełomowy moment w swojej twórczości podaje udział w wystawie w galerii Potockiej w Krakowie pt. "Druga połowa serca", którą organizowała Joanna Zielińska. W rozmowie z Martą Czyż opowiada o zmianach zachodzących w jej malarstwie oraz życiu:
"Z tymi figuratywnymi obrazami łączyła się cała kreacja, bo ja wyglądałam w specyficzny sposób, ubierałam się bardzo kolorowo, miałam farbowane na biało włosy i nie sposób mnie było nie zauważyć na mieście. Bez przerwy imprezowałam. Od tej wystawy w 2007 zaczął się przewrót. Okazało się, że moje życie i moje malarstwo to naczynia połączone. Zaczęłam zmieniać obrazy i automatycznie wszystko inne się zmieniało w moim życiu. Przestałam pić, palić, imprezować. Przestałam się tak ubierać, farbować włosy, nosić obcasy. To była ewolucja - moje kolejne życiowe osiągnięcia, kolejne stopnie rozwoju. Wycofywanie się z tego krzykliwego stylu wiązało się z pozbywaniem się kompleksów, z odnajdywaniem siebie. Nie musiałam się już niczym podbudowywać. Dochodziłam do prawdy o byciu kobietą" (Agata Bogacka w rozmowie z Martą Czyż, Malarstwo z perspektywy centymetra kwadratowego, 2.02.2017, http://www.dwutygodnik.com/artykul/6995-malarstwo-z-perspektywy-centymentra-kwadratowego.html).


W latach 1996 - 2001 studiowała na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (na dyplomie aneks z malarstwa). Swoje prace pokazywała na wielu wystawach indywidualnych m.in. „Ja krwawię” w CSW w Warszawie w 2003 r., „Najkrótsza droga do domu” w galerii „Raster” w Warszawie w 2004 r., "Did you love me? w Galerie Meyer Kainer w Wiedniu w 2005 r., "Pamiętniki" w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie w 2011 r. Uczestniczyła też w wielu wystawach zbiorowych w Polsce i zagranicą m.in. „Rzeczywiście, młodzi są realistami” w CSW w Warszawie w 2002 r., "Malarstwo polskie XXI w." w Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie w 2006, "Double fond" w The Fair Gallery na Frieze Art Fair w Londynie w 2007 r. Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych oraz państwowych, takich jak CSW Zamek Ujazdowski, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Fundacja Sztuki Polskiej ING, Bank Austria Creditanstalt. Artystka związana z berlińską galerią „Aando Fine Art”.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.