Kompozycja z barwnymi plamami, 1963 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Polska


"Bliskie mi jest malarstwo starych ikon, malarstwo buddyjskich świątyń, bliska mi jest zawarta tam skomplikowana i nabożna relacja o życiu i śmierci. Emocjonująca jest obserwacja tego, co dzieje się na płótnie. Wyłaniają się kształty oświetlone, zanurzone w przestrzeni, realne przez ich zakreślenie, konkretne w materii kontrastującej".
Aleksander Kobzdej, 1957

Bożena Kowalska podkreślała, że w przeciwieństwie do wielu twórców lat 60., skupiających się jedynie na wizualnych aspektach i formalnej urodzie prac, Aleksander Kobzdej starał się z malarstwa uczynić pewną przygodę i nieustające poszukiwanie, które dotrzymywałoby kroku wciąż ewoluującej sztuce abstrakcyjnej. Artysta podjął naukę malarstwa pod kierunkiem Władysława Lama, edukację zaś kontynuował na krakowskiej ASP pod okiem Eugeniusza Eibischa. Obaj jego mistrzowie reprezentowali nurt tradycjonalistyczny i figuratywny, a kontakt z nimi zaowocował dążnością do estetyzacji o proweniencji kolorystycznej, która pozostawała zawsze żywa w twórczości Kobzdeja. Artysta po wojnie wykorzystywał swe umiejętności do realistycznego przedstawiania w programowych realizacjach realizmu socrealistycznego. Nie poprzestał jednak na nich: w swej twórczości przechodził kolejne fazy, inspirowane licznymi podróżami, sięgał po osiągnięcia malarstwa gestu i materii. W prezentowanej pracy o niezwykle bogatej fakturze dobór barw nasuwa skojarzenia z pierwszymi oznakami wiosny. Artysta, baczny obserwator, przygląda się ziemi, która budzi się do życia po zimie: świeże odcienie zieleni, sąsiadujące z plamami brązów, spod których wyzierają ochry i ugry, wzbogacił kolorem pistacjowym, przywodzącym na myśl młode kiełki dzielnie wybijające się z grud gleby. Te niuanse uczyniły Kobzdeja jednym z najciekawszych i najwrażliwszych na świat biologiczny twórców malarstwa materii w Polsce.
Studiował malarstwo pod kierunkiem W. Lama, po wojnie studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem E. Eibischa. Początkowo uprawiał malarstwo w duchu postimpresjonistycznym, pod koniec lat 40. zwrócił się ku malarstwu realistycznemu. W okresie socrealizmu stał się artystą nr 1 oficjalnie zadekretowanej przez władze komunistyczne sztuki. Autor arcydzieła socrealizmu "Podaj cegłę". Z socrealizmem zerwał w 1955 r. Od 1951 r. był pedagogiem warszawskiej ASP, z którą związany był do śmierci. Odszedł od malarstwa przedstawieniowego, zaczął tworzyć w duchu informelu. Pracował nad strukturą i fakturą obrazu - stworzył cykl "Szczeliny" rozpoczęty w 1966 r. Rozwinięciem tego cyklu stały się tworzone od 1969 r. obiekty malarskie zwane "Hors cadre" (bez ram), wchodzące bez jakichkolwiek ograniczeń w relacje z otaczającą przestrzenią. Tworzył też obiekty przestrzenne, oraz obiekty malarsko-rzeźbiarskie. Zajmował się także scenografią, plakatem i ilustracją książkową.

PODATKI i OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.