Bez tytułu

Prezentowana praca Aleksandry Wejchert to monochromatyczny relief przykuwający uwagę wyjątkowym, delikatnym rytmem. Równomiernie ułożone wypukłe elementy o różnych wysokościach pozwalają na subtelną grę świateł i cieni, przez co dzieło nabiera głębi. Struktura wywołuje wrażenie ruchu poprzez różnego rodzaju drgania i tonacje dowodząc, że artystka jest prawdziwą mistrzynią sztuki kinetycznej i op-artu zahaczającej także o konstruktywizm. Eleganckie wykończenie pracy oraz perfekcyjna, wystudiowana forma determinowana jest rytmiką ekspresji - najbardziej charakterystyczną cechą reliefów artystki.
"Aleksandra Wejchert, która szkoliła się w Polsce, eksperymentowała z wieloma mediami, jak również kolorami. Czy to pracując na drewnianych kołkach by stworzyć wijący się relief, czy na pleksiglasie by wykonać wyrazistą, rosnącą formę lub też na pleksiglasie połączonym z metalem by stworzyć tajemniczy przypominający labirynt obiekt, niezmiennie pokazuje wielkie umiejętności techniczne, wyczucie balansu i barokową jakość ruchu i pobudzenia" pisała o twórczyni prof. Ann O Crookshank.
Artystka w swej sztuce inspirowała się przyrodą - tworząc organiczne kształty, a także muzyką. W miękko kształtujących się wypukłościach dostrzec można symfoniczne modulacje i rytmicznie sprzężone formy. Skomponowane z niezwykłą siłą i ekspresją, jej prace są najciekawsze w odbiorze przy włączeniu zmysłu słuchu. W 1966 roku na wystawie Aleksandry Wejchert w Dublinie odbył się koncert Desmonda Leslie, co pozwoliło odbiorcom spojrzeć na dzieła przez dodatkowe odczucia wywołane muzyką elektroniczną.

W latach 1952-57 pracowała w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie, rozwijając zainteresowania przestrzenią architektoniczną. Zrealizowała ponad pięćdziesiąt monumentalnych tkanin do budynków użyteczności publicznej - teatrów, filharmonii, banków, hoteli; projektowała również wzory do produkcji krótkoseryjnej. Zajmowała się badaniami i popularyzacją wiedzy o tkaninie na łamach periodyków specjalistycznych. Uczestniczyła w prestiżowych pokazach i wystawach, między innymi w Międzynarodowym Biennale Tkaniny w Lozannie, Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi, Biennale w Sao Paulo, Quadriennale we Frankfurcie, Triennale Sztuki Użytkowej w Mediolanie oraz w nowojorskim MoMA.


PODATKI I OPŁATY
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.