Relief strukturalny nr 13, ok. 1968 r.

W katalogu wystawy w Galerie Lambert w Paryżu (12 stycznia - 3 lutego 1968) krytyk Cyril Barrett, pisał o twórczości Aleksandry Wejchert:
"Nie jest łatwe umieszczenie Aleksandry Wejchert na współczesnej scenie artystycznej. Jest oczywiście abstrakcjonistką, to jasne. Ale wydaje się nawiązywać do różnych nurtów abstrakcji, bez przywiązywania się do żadnego. I tak, interesuje się strukturami abstrakcji formalnej (struktury reliefowe), nie będąc ściśle konstruktywistką. Jej dzieła wywołują silne wrażenie ruchu, jednak nie jest ona sensu stricte artystą kinetyczną (chociaż jej ostatnie prace idą w tym kierunku). Ma pewne punkty wspólne z malarstwem "Op" poprzez użycie barwnych pasm tonalnych. Jednak faktura ma dla niej takie samo znaczenie co kolor. W istocie, jednym z aspektów szczególnych dla jej twórczości jest jej sposób użycia kontrastujących ze sobą faktur powierzchni. Innym aspektem, być może najbardziej charakterystycznym, jest silne wrażenie rytmu, które wyzwalane jest w większości jej dzieł.
(...)
Dostrzegam dwa uzupełniające się nurty w tej twórczości. Jeden, bardziej delikatny, bardziej kobiecy - jeśli ktoś woli - wyraża się w krzywiznach, pastelowych barwach, głównie błękitach. Drugi jest bardziej szorstki, bardziej kanciasty. Wydaje mi się, że artystka osiąga doskonałość, tam gdzie narzuca sobie najbardziej surowe ograniczenia, w szczególności w swoich białych reliefach.
Wizja Aleksandry Wejchert jest czysta, jej sposób postrzegania sztuki bezkompromisowy. Nie próbuje ani uwodzić oka, ani podążać za światem."
Malarka i grafik. W 1949 r. ukończyła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Następnie w latach 1952-1956 studiowała na Wydziale Grafiki warszawskiej ASP pod kierunkiem Leona Michalskiego. Poza grafiką warsztatową i użytkową zajmowała się także malarstwem sztalugowym oraz tworzyła mozaiki i malowane reliefy z drewna, betonu, stali. Wystawiała indywidualnie w Rzymie (1959), Dublinie (1966 i 1969) oraz Paryżu (1968). Brała udział w wielu wystawach zbiorowych Polsce i zagranicą (Londyn, Dublin). Jej prace znajdują się w zbiorach muzeów w Paryżu, Rzymie i Dublinie oraz w kolekcjach prywatnych w Irlandii, Włoszech, Francji i USA.