MARTWA NATURA, lata 30-te XX w.

W 1922 studiował na Uniwersytecie w Poznaniu na Wydziale Ekonomii Politycznej, rok później w konserwatorium muzycznym, w roku zaś 1925 w prywatnej pracowni Adama Hanytkiewicza. W latach 30-tych malował obrazy figuratywne, których stylistyka (płaskie formy, niekiedy obwiedzione konturem) wskazuje na samodzielne studia, których przedmiotem było między innymi dziedzictwo kubizmu. Nieco później pojawiają się u artysty wpływy surrealizmu, spotęgowane w okresie okupacji spędzonej przez malarza w Krakowie, gdzie zaprzyjaźnił się z Jerzym Kujawskim. Po przeniesieniu się do Poznania w roku 1946 stał się współzałożycielem awangardowej grupy AF+R (farba, forma, fantastyka, faktura + realizm). Spod jego ręki wyszedł pierwszy polski obraz taszystowski (Farby w ruchu, 1949). Od połowy lat 40-tych utrzymywał stałe kontakty z malarzami kręgu Grupy Krakowskiej, której członkiem został w 1965 roku. Wiele podróżował, zarówno po całej Europie jak i za oceanem. Zajmował się przede wszystkim malarstwem sztalugowym. Swoje prace olejne wystawiał w kraju i za granicą (Poznań, Warszawa, Genewa, Kraków, Wuppertal, Paryż, Los Angeles, Kopenhaga, Tel-Awiw).
Utrzymana w niebieskich barwach martwa natura ułożona została z doniczki, w której zasadzono dwie cebulki, trzech jabłek oraz odwróconej denkiem do góry szklanki. Akcenty owoców o barwie żółtej i czerwonej oraz zielonych liści, wypuszczonych przez roślinę, harmonijnie dopełniają niebieską przestrzeń obrazu.