PTAKI, przed 1958

Alfred Lenica uczył się malarstwa w pracowniach Adama Hannytkiewicza (1925) i J.Kubowicza, jednocześnie studiując na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Poznańskiego oraz w Konserwatorium Muzycznym, tamże. Był jednym z organizatorów grupy artystycznej "4 F + R" (Forma, Farba, Faktura, Fantastyka + Realizm) powstałej w 1946 w Poznaniu. Po II wojnie światowej A.Lenica był jednym z czołowych przedstawicieli awangardy w malarstwie. Początkowo łączył w swych obrazach elementy surrealistyczne i kubistyczne, tworzył eksperymentalne collage, następnie malował metodą taszyzmu (tworzył kompozycje barwne przez strząsanie farby z pędzla na podkład). Około r. 1958 stworzył własną technikę polegającą na pokryciu płótna kolejnymi warstwami farb, a następnie zdejmowanie ich papierem lub tekturą, co tworzyło efekt abstrakcyjnych, obłych form o splątanych konturach i świetlistych płaszczyznach.
Omawiany obraz należy zaliczyć do taszystowskiej fazy w twórczości artysty.