BEZ TYTUŁU (1986)

Alina SZAPOCZNIKOW (1926-1973)
Studia w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej w Pradze w pracowni J. Wagnera. W 1947 wyjechała do Paryża, gdzie w latach 1948-1950 studiowała w Ecole Nationale Supérieure des Beaux-Arts. W 1951 wraz z mężem wróciła do Polski, zamieszkała w Warszawie, podjęła prace rzeźbiarskie m. in. przy wznoszonej wtedy MDM. Brała udział w konkursach i wystawach, pracowała przy konserwacji i odbudowie Starówek w Warszawie i Gdańsku. W 1955 powstała rzeźba „Ekshumowany”, dedykowana pamięci László Rajka, na wystawie z okazji V Międzynarodowego Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie w 1955 otrzymała nagrodę za rzeźbę „Pierwsza miłość”, w 1956 wykonała „Trudny wiek” -prace uznane za manifestacje artystycznej Odwilży. Od tego czasu datuje się okres intensywnego uczestnictwa rzeźbiarki w polskim życiu artystycznym. Zaczęła tworzyć prace abstrakcyjne, związane z biologią i materią. Od początku lat 60. łączyła różne materiały rzeźbiarskie (kamień, metal, ceramika, z czasem plastik), używała też w coraz większym zakresie materiałów gotowych. Od 1961 wykorzystywała odlewy z własnego ciała. Od 1966 mieszkała i pracowała w Malafoff pod Paryżem, gdzie powstawały liczne asamblaże, do których częstokroć używała swych starych prac. W coraz większym zakresie używała poliestru, od 1967 włączała do swych rzeźb również fotografie.