KOBIETA Z DZIECKIEM

Charles Voillemot należy do grona francuskich malarzy historycznych i rodzajowych. Był uczniem Martina Drollinga (1789-1851) w paryskiej Ecole des Beaux-Arts. W 1845 roku zadebiutował na paryskim Salonie, gdzie pokazał swój autoportret. W 1870 został uhonorowany medalem drugiego stopnia i Legią Honorową. Wykonywał obrazy sztalugowe i dekoracje ścienne do Pawilonu Cesarskiego na Wystawie Powszechnej w Paryżu w 1867 roku, do teatru w Fontainebleau, pałacu w Compiegne i Muzeum Victora Hugo w Paryżu. Znane są również jego prace wykonane na zamówienie Kongresu w Santiago de Chile i kasyna w Baden-Baden.
Niniejsza kompozycja należy do serii przygotowawczych szkiców malarskich, wykonanych prawdopodobnie do większej całości, co widać w szkicowych, swobodnych i dość szerokich pociągnięciach pędzla, kreślących tylko kontury postaci i przedmiotów we wnętrzu oraz nanoszących główne plamy barw. Obraz pochodzi z lat 70-tych lub 80-tych XIX wieku. Voillemont interesował się osiemnastowieczną sztuką dworską, szczególnie rokokową, stąd w jego dziełach widać wpływy Honoré Fragonarda czy François Bouchera, ale też znakomitych akademików XIX stulecia: Paula Baudry`ego (eż ucznia Drollinga), Williama Bouguereau czy Charlesa Chaplina. Sztuka Voillemota przynależy do późnoakademickiego nurtu historyzującego, a bohaterami jego dzieł są postacie mitologiczne (Wenus, Welleda), alegoryczne (Wiosna, Lato, Taniec, Muzyka), ale też nimfy, leśne boginie i bliżej nieznane piękne młode kobiety.