Las, z cyklu Wizje sferyczne, 2003 r.

"(...) w sztuce XX i XXI wieku mało jest prób krytycznych poznawczego widzenia natury. W sztuce polskiej znajduję je w malarstwie Władysława Strzemińskiego - szczególnie w jego pracach solarystycznych (o których z takim entuzjazmem pisał Julian Przyboś), u Artura Nacht-Samborskiego, niekiedy u Piotra Potworowskiego, w pejzażach i ostatnich, malowanych przez Rajmunda Ziemskiego świetnych pracach z lat 80. i 90., a także pejzażach Leona Tarasewicza. Andrzej Fogtt w swoim malarstwie temu właśnie problemowi poświęcił najwięcej uwagi. Przez lat kilkadziesiąt studiował naturę odrzucając artystyczne i medialne schematy zniewalające widzenie i analizował wolne od nich, własne postrzeganie świata. Dzięki konsekwencji i pasji poznawczej odkrywa nie tylko sens porządku natury, ale również własny typ narzędzi, które służą mu do poznawania świata.
Swoim malarstwem potwierdza to, co Maurice Merleau-Ponty kiedyś powiedział: "...świat postrzegany przez człowieka jest tej natury, iż dzięki pewnemu uporządkowaniu elementów pozwala nam wywołać nie tylko znaki odruchowych intencji, ale również naszego stosunku do bytu".
Obrazy Fogtta odkrywają przede wszystkim energię z jaką natura oddziałuje na nas. Odbieramy ją przez pryzmat dynamicznych cząstek tworzących uchwytną dla naszego postrzegania istotę natury, dynamikę sił żywiołów natury. W czystym postrzeganiu ta właściwość natury narzuca nam się nade wszystko. Fogtt sam wyposażony przez naturę w zasoby energii, ma szczególny dar odbioru tej istotnej dla przyrody właściwości. Energii natury, stanowiącej nasze otoczenie, decydującej o naszej sytuacji egzystencjalnej. To właśnie określa styl jego malarstwa. Styl, który odróżnia jego malarstwo. Styl, który wyróżnia jego malarstwo w sztuce polskiej przełomu XX i XXI wieku. Doświadczenie tej twórczości - wolnej od cudzych schematów, osobistej i właśnie dlatego wolnej - zyskiwać będzie na doniosłości" (Krzysztof Kostyrko, [w:] Andrzej Fogtt, Warszawa 2011, s. 217).

Urodził się w 1950 w Poznaniu. W 1974 ukończył poznańską PWSSP, na której studiował w pracowniach Z. Kępińskiego i M. Abakanowicz. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, rzeźbą i tkaniną. Na początku swej działalności artystycznej, jego sztukę zaliczano do tzw. "nowej figuracji", później jednak artysta zaproponował własny język malarski. Jego obrazy pokryte są ekspresyjnymi kolorowymi plamkami i tworzą złudzenie przestrzeni trójwymiarowej. W późniejszych pracach artysty pojawiła się jednostka ludzka. Andrzej Fogtt używa specjalnej - zmieszanej z pyłem magnetycznym - farby, która położona na obrazie daje wrażenie wibrującej w przestrzeni materii - cykl prac pt. "Przestrzeń energetyczna". W 1984 r zdobył Grand Prix na Festiwalu Polskiego Malarstwa Wspolczesnego w Szczecinie, w tym samym roku reprezentował polską sztukę na Biennale w Wenecji. W 1989 stworzył projekt "Wieży Jedności Europejskiej", mającej być światowym centrum organizacji zajmujących się pomocą humanitarną i "Bramy wiata" Dla Chin w 2000 r. Szklana "Wieża", której pierwszy model powstał w 1992, ma również pomieścić sale koncertowe, teatralne, galerie. A. Fogtt zaplanował jej lokalizacje nad brzegiem Wisły w Warszawie. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie, Wrocławiu, Kielcach, Pradze, Muzeum Sztuki w Łodzi, licznych galeriach i zbiorach prywatnych.