CCXIII, 1991 r.

GIERAGA Andrzej
Andrzej Gieraga urodził się w 1934 roku w Śliwnikach. Studiował w PWSSP w Łodzi, gdzie w 1971 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem. Od tego czasu pracował w macierzystej uczelni, w latach 1987 – 1990 pełnił funkcję prorektora. W roku 1990 uzyskał tytuł profesora, a w roku 1992 profesora zwyczajnego. W latach 1990 – 2005 był kierownikiem Katedry Kształcenia Ogólnoplastycznego. Od 1994 roku jest kierownikiem Katedry Malarstwa i Rysunku na Wydziale Sztuki Politechniki Radomskiej.

Andrzej Gieraga jest malarzem światła, koloru i geometrii. Wszystko, co stworzył i co nadal tworzy powstało przy wykorzystaniu możliwości wyrazowych tych trzech czynników. Dla wydobycia wszelkich rodzajów działania światła stosuje artysta reliefowe wypukłości i wklęsłości, nasilanie i zagasanie różnych odcieni szarości, blask bieli i iluzyjne efekty rozżarzania się kolorów, jak przy zjawisku fluorescencji. Geometria w pracach Gieragi nie jest rygorystyczna. Jej regularne formy rysują reliefowe wypukłości duktem załamującego się światła, a wklęsłe rowki – duktem cienia.

Oszczędne, niekiedy prawie ascetyczne kompozycje jego obrazów i czarno-białych lub kolorowych prac na papierze i grafik niosą klimat ciszy, harmonii i czystości. To sztuka wielkiej subtelności i prostoty, emanująca optymizmem, często radością, a jednocześnie kontemplatywna.


Jego twórczość charakteryzowały geometryczne kompozycje. Jest autorem cyklu "Czerń i Biel", "Uskrzydlenia", a także cyklu obrazów, oznaczonych cyframi rzymskimi, których numeracja doszła do CC.