Rzeźba, lata 70 - te XX w.

Prace ceramiczne Andrzeja Matuszewskiego powstawały od początku lat 60.: seria talerzy, dekoracyjna ściana dla poznańskiego hotelu "Merkury" oraz malowane ceramiczne rzeźby. W 1963 roku Matuszewski pokazał ceramiczne rzeźby we wsi Przysieka Stara, w plenerze, w parku obok miejscowej cegielni. Artystę interesował nie tylko efekt plastyczny wynikający ze zderzenia rzeźby z krajobrazem, ale także możliwość innego sposobu pokazywania sztuki niż w sterylnym kontekście galeryjnym. W opublikowanych w katalogu "Notatkach z cudzego domu" - fragmentach rozmów z mieszkańcami wsi, Matuszewski próbował uchwycić doświadczenie odbiorców. Wystawa miała charakter kameralny, co różniło ją od niewiele późniejszych, realizowanych w Polsce na masową skalę plenerowych ekspozycji - np. I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965).
Malarz, rzeźbiarz, twórca happeningów, animator i teoretyk sztuki, był współzałożycielem Grupy 55. W latach 1964-1969 prowadził galerię Od Nowa. Uczestniczył w plenerach w Osiekach, organizował ogólnopolskie sympozja, m.in. Interwencje (Pawłowice 1975), Artycypacje (Dłusko 1976), Sytuartacje (Jankowice 1978). Jest autorem książek: Artykulacje 1993, Aspekty 2004, Refleksje 2006. W roku 1982 zainaugurował działalność Galerii AT odczytem Przyczyny i skutki. Prace artysty znajdują się m.in. w kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu.